Wat heb ik er altijd tegenop gezien! Ik heb sowieso een bloedhekel aan verstelwerk, ik besteed het uit of gooi het kapotte kledingstuk maar weg (ja, ik ben ook niet perfect). Maar met een 6-jarige wordt dat een dure aangelegenheid. Dus ben ik er toch maar voor gaan zitten, en wat blijkt: het valt reuze mee!
Dit is het gat dat gerepareerd moet:
Ready....Steady.....Go!
Met een tornmesje ga je de naad ter hoogte van het gat open tornen. Nee nee, niet weglopen! (dit was meestal het moment dat ik vroeger besloot het bijltje erbij neer te gooien) Je hoeft niet het hele been open te halen, alleen een stukje boven en onder het gat zodat je de stof zometeen plat onder de naaimachine kan leggen. Op de eerste foto zie je dat de linkernaad is doorgestikt met een dubbel stiksel. Dat laten we met rust. De naad die opengetornd wordt is de makkelijke: de rechtse dus.
Dit is werkbaar, het zal zo'n 20 cm zijn.
We gaan nu aan de binnenkant een stukje stof over het gat naaien. Ja, dat moet want
anders blijft kleuter iedere keer dat hij de broek aantrekt met zijn tenen achter de vezels hangen wat de aankleedroutine aanzienlijk zou vertragen. Dat kunnen we natuurlijk niet hebben. Bovendien zou het gat binnen de kortste keren zo groot zijn dat je opnieuw kan beginnen.
Elk willekeurig stukje geweven stof voldoet. Eerst stik je het rondom vast
en vervolgens kris kras zodat het echt helemaal vlak tegen de broek aan zit.
Van de goede kant ziet het er nu zo uit:
Nu pak je het zogenaamde kniestuk erbij. Ik vind het juist leuk als de broek er gerepareerd uitziet, maar je kan ook kiezen voor een kunstwerk-op-de-knie. Ik gebruik hier een stuk jeans van een oude afgeknipte spijkerbroek.
Positioneer het op de juiste plaats en stik het vast.
Ik heb topstitch garen gebruikt om het geknutsel nog wat opvallender te maken maar dat hoeft natuurlijk niet. Je maakt het vast op de manier die jij het liefste ziet. Mocht je topstitch garen willen gebruiken, bedenk dan dat je een speciale naald nodig hebt (een topstitch naald, duh) omdat dikker garen een ander oog en gleuf nodig heeft, anders krijg je geen mooie steek. Op de spoel zit gewoon naaigaren.
Je bent bijna klaar, zoals je ziet moet de zijnaad nog dichtgestikt worden.
En klaar! hoelang heeft dat geduurd?
Een half uur. En dat is met het zoeken en knippen van het stukje stof aan de binnenkant en het kniestuk, én het 2 keer wisselen van naald en opnieuw inrijgen van de draad.
Zo ziet de broek er nu uit. Het linker kniestuk is van vorig jaar.
Dus. No more excuses!
No comments:
Post a Comment